Dresik w pandy

Wybraliśmy się wczoraj, niczym rasowa, polska rodzina, na lans po galerii handlowej. Kiedyś z shoppingu wracałam z całymi naręczami ciuchów dla siebie, ale odkąd zaczęłam szyć, to jakoś nic z sieciówek mnie już nie zadowala. Jakość materiałów pozostawia wiele do życzenia - jakieś takie cieniutkie i szmatławe są te ubrania, mam wrażenie, że po kilku praniach taka koszulka, czy bluza się po prostu rozpadnie. A i krój nigdy tak do końca na mnie dobrze nie leży. Zawsze największy problem mam z rękawami - wyglądają, jak z młodszej siostry. Dziecięce ubranka są trochę lepsze, ale ich cena znacznie przekracza to, ile muszę zapłacić za te marne pół metra materiału, z którego mogę uszyć coś dzieciakom. Tak więc z galerii wyszłam z pustymi rękami, ale za to ze zdwojoną motywacją usiadłam potem do maszyny!

To chyba mój pierwszy całościowy dresik. Były albo spodnie, albo bluzy. A teraz jest komplet. I chyba tylko dlatego, że upolowałam przecenioną dresówkę, która miała mieć jakieś plamy, ale ja się na dwóch metrach żadnych nie dopatrzyłam :)

Oba wykroje pochodzą z Ottobre 1/2015. Bluza ma prostą konstrukcję, bo jest krojona od razu z rękawami. To ona poszła na pierwszy ogień szycia z Ottobre, bo nie byłam pewna, czy rozmiar będzie ok, no i w ogóle, miałam lekkiego pietra :) Jak się okazało, obawy były nieuzasadnione. Rozmiarówka jest ok - wybrałam rozmiar większy, bo Młody szybko rośnie. W przeciwieństwie do Burdy, tutaj ubrania mają normalne proporcje, a nie są tak koszmarnie szerokie.

Prostotę bluzy postanowiłam przełamać jakimś kolorowym akcentem, więc domalowałam pandom bambusowy krzaczek :)

Ściągacze są zielone, dodatkowo wszystkie przeszycia są również zrobione zieloną nitką.

Spodnie to ten sam wykrój, co potworne gacie i de facto powstały jako pierwsze. Wykrój przewiduje kieszenie, ale tak po prawdzie, to po co rocznemu dziecku kieszenie, zostały tylko wloty, jako atrapa :)

Szwy w kroku są wzmocnione ściegiem ozdobnym.

Nadal jakoś nie mogę się przekonać do tej śmiesznej wstawki w kroku.

Ale faktycznie, Młody może spokojnie zrobić szpagat i nic go nie będzie krępować.

Nogawki są podłożone i przeszyte podwójną igłą, ale myślę, że ściągacze lepiej się sprawdzają, bo nogawki się tak nie zsuwają na stopy.

No i co, wyszło lepiej niż z sieciówki?!
A temat opłacalności szycia dla dzieci podjęła niedawno Mondfee. Ciekawa jestem Waszych wniosków.