Pieniek, czyli jak przechowywać skrawki materiałów?

Kontynuując temat resztek - w czym je przechowujecie?! Bo, że je gdzieś poupychać trzeba, to nie podlega dyskusji :) O ile kupony materiałów poskładane w kolorowe stosiki bardzo ładnie się prezentują, o tyle niesforne resztki kłębiące się wszędzie, to już może być tylko przyjemny widok dla największych szmatoholików.

Ja jestem umiarkowanym szmatoholikiem i widok materiałów sprawia mi ogromną przyjemność - mam w kącie sypialni taką śliczną witrynkę. Ale resztki wolę jednak trzymać w ukryciu :)

Piękny widok na szmatki, nieprawdaż?

Jak mówi stare przysłowie: gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą, tak i szyjąc, produkujemy ogromne ilości skrawków. Na początku jest tylko siateczka z każdym, najmniejszym skrawkiem - bo przecież wszystko się może przydać. Potem resztki zaczynają się wysypywać z siatki, więc lądują w kartonie pod łóżkiem. Tam już też zaczyna się przelewać, więc dochodzi kolejna siateczka upchnięta pod biurkiem, i tak dalej, aż przyjdzie chwila otrzeźwienia (na ogół wraz ze wzrostem szyciowego doświadczenia).

U mnie nawet przestrzeń pod biurkiem jest wykorzystana na maksa :)

W tym momencie trzeba zadać sobie pytanie: czy absolutnie każdy skrawek jest mi niezbędny? Otóż nie. Jeśli nie planujemy wypychać materiałami legowiska dla psa/kota, to zdecydowanie te malutkie i nieforemne skrawki nie będą nam potrzebne. Od razu przy cięciu materiału dokonuję selekcji resztek (łatwiej zrobić to od razu, niż porządki w worach resztek odkładać na święte nigdy).

Przy segregacji stosuję poniższy klucz:

1. wyrzucam te kawałki, które:

• są malutkie i nie rokują żadnej nadziei na wykorzystanie
• pionowe, wąskie pasy
• mają jakieś wady/plamy

2. zostawiam natomiast:

• większe kawałki, z których można wyciąć np. kieszonkę, czy inną wstawkę
• poziome pasy, które mogą stać się tunelem na gumkę w spodniach, bądź plisą do wykończenia
• małe kawałki, ale z ciekawym wzorem, z którego można zrobić aplikację
• no i oczyiście wszystkie spore kawałki, z których dam radę jeszcze uszyć ubrania dla dzieci :)

A co zrobić, gdy już mamy posegregowane skrawki? Możemy uszyć duży i pojemny kosz, do którego będzie wygodnie je wrzucać :) Przy okazji można zutylizować trochę zalegających materiałów. Same plusy!

Tkaninę udającą drewniane deski nabyłam dawno temu w Ikei. Chciałam z niej uszyć torbę podróżną na jedzenie dla dzieci, ale z czasem stwierdziłam, że nie jest mi taka potrzebna :P Powstał więc kosz na skrawki. W środku wyłożony jest ceratą (ma ten sam wzór, co tkanina zewnętrzna). Ma to ten plus, że wkładane materiały się nie czepiają ścianek kosza i łatwo jest je z niego wysypać.

Wymiary kosza dopasowałam do wnęki pod biurkiem, bo tam docelowo stoi. Uchwytów nie przyszywałam, bo nie mam potrzeby częstego przenoszenia całości. Ścianki w kilku miejscach przepikowałam, aby lepiej się trzymała ocieplina - mogłam trochę gęściej przepikować, bo z okręgu zrobił się lekki wielokąt :)

Kosz usztywniony jest sprasowaną ociepliną, której kiedyś kupiłam większą ilość, bo chciałam uszyć dzieciom kosze na zabawki. Niestety takie pojemniki się u nas nie sprawdzają, bo co do nich wejdzie, to już nigdy z nich nie wychodzi. Zabawki w koszach dla moich dzieciaków po prostu nie istnieją :) Bawią się tylko tym, co jest na wierzchu, w zasięgu wzroku. Tak więc, mam spory zapas ociepliny i gdy skrawki zaczną się z tego kosza wylewać, to zawsze mogę uszyć kolejne :P

A Wy jak przechowujecie swoje skrawki?